Nieuw Zeeland - het Noordereiland

Kia Ora!

Weer een lange blog deze keer, omdat we eerder geen WiFi hadden...zitten dan nu ook speciaal voor jullie bij de McDonalds... ;-)

Nog even een extra tip: als jullie bij het overzicht kijken van de foto's, vinden jullie nog meer mooie plaatjes! (niet alle foto's staan altijd bij de blog...)

Woensdag 1 februari 2017
Vanmorgen, of beter gezegd vannacht, ging om 2.00 de wekker zodat we op tijd onze vlucht naar Auckland konden halen. Uiteindelijk maar 3 uurtjes geslapen, omdat het uploaden van de foto’s van de blog gisteravond behoorlijk wat voeten in aarde had. Het uitchecken, tanken en auto inleveren verliep allemaal soepeltjes! We waren dan ook ruim op tijd om in te checken, maar toen begon het… Op het ticket van Stèfanie bleek een verkeerde achternaam te staan; hoe het kan ‘mag Joost weten’, maar met dit ticket konden we in ieder geval niet inchecken. 2 Opties: OF in Brisbane blijven (eigenlijk geen optie ;-)) OF de naam goed laten spellen met het bijbehorende prijskaartje…
15 Minuten later en $ 100 armer waren we ingecheckt... Na de douane nog even de laatste dollars uitgegeven en toen konden we boarden. Van de 3 uur en 15 minuten durende vlucht hebben we weinig meegekregen: we hebben lekker geslapen.
Bij aankomst was er een flinke rij voor de paspoortcontrole en de douane. Daarna de strenge bio-controle doorstaan; alleen onze wandelschoenen moesten even geïnspecteerd worden. Na 1,5 uur konden we ons autootje ophalen: een Mazda Demio. Leuk klein autootje; automaat en airco, dus dat is wel fijn! Helaas geen cruise control, dat wordt dus goed opletten op de snelheid. Ze schijnen hier nogal streng te zijn…
Nadat we ons hostel hadden gevonden, hebben we een boodschapje gedaan en zijn we richting het centrum gelopen. Hier hadden we afgesproken met Femke en Sascha (zie 2/1/2017). Onder het genot van een biertje en een wijntje hebben we gezellig onze ervaringen gedeeld. Daarna lasagne gemaakt en toen maar eens lekker gaan slapen, uiteindelijk was het nog 23.30…

Donderdag 2 februari 2017
De 1e dag en nacht in Nieuw Zeeland zitten er al weer op. We zitten nu écht aan de andere kant van de wereld; 12 uur tijdsverschil met Nederland!
Vanmorgen konden we maar moeilijk wakker worden en het was dan ook al 3 kwartier nadat de wekker was gegaan voordat we naast ons bed stonden. Na het ontbijt zijn we in de auto gestapt en zijn we verder naar het noorden (van het noordereiland) van Nieuw Zeeland gereden, naar Paihia. We hebben nog een tussenstop gemaakt in Whangarei om daar de Whangarei Falls te bezoeken, een waterval van 24 meter hoog. Niet het meest spectaculaire wat we gezien hebben tot nu toe ;-), maar wel weer erg mooi! Na een uurtje zijn we doorgereden naar Paihia. Autorijden hier is op zich hetzelfde als in Australië, met één verschil: als je 80 km/hr mag, betekent dat niet dat je ook daadwerkelijk 80 km in een uur af kan leggen. Door de vele wegen door de bergen kan het zo maar gebeuren dat je in werkelijkheid maar 30 of 40 km aflegt. Wel even iets om rekening mee te houden dus!
In Paihia zelf is niet veel te beleven, het is meer een uitvalsbasis voor excursies naar ‘The Bay of Islands’. We hadden het dorpje met welgeteld 1 winkelstraat dan ook snel gezien en hebben de ferry gepakt naar Russell, een eiland voor de kust van Paihia. Ook hier is niet zo heel veel te zien, het is meer een vakantieoord voor de rijkere medemens. We hadden wel gelezen dat je nog een kleine wandeling kon doen naar een uitzichtpunt, dus daar naar toe gegaan. Echter, het begin van die hele track was nergens te vinden, dus zijn we maar gewoon over de asfaltweg naar boven gelopen. Een kleine 30 minuten later stonden we boven, met een zeer bewolkte lucht en de eerste regendruppels die vielen (die overigens ook heel snel weer opgedroogd waren ;-))… Het uitzicht over Russell en nog wat andere eilandjes was op zich mooi, maar als de zon had geschenen was het nog veel mooier… ;-) Nadat we weer beneden stonden hebben we nog een kort bezoekje gebracht aan het oudste kerkje van Nieuw Zeeland. Het is een oud, wit houten gebouwtje en er wordt zondags nog steeds een kerkdienst gehouden. Daarna met de ferry weer teruggegaan naar het vaste land. ’s Avonds een simpele maaltijd gegeten en nog even geskypt met het thuisfront.
We moeten nog wel even wennen aan het weer in Nieuw Zeeland. De temperaturen schommelen hier overdag rond de 24 graden en ’s nachts kan het afkoelen naar 16 graden: KOUD dus in onze ogen ;-)

Vrijdag 3 februari 2017
Na een onrustige nacht, mede dankzij onze kamergenoten die enigszins luidruchtig waren toen ze vanmorgen om 5.30 opstonden en onze achterburen die het midden in de nacht nog erg gezellig hadden buiten, stond vandaag de ‘Cream Trip’ naar de Bay of Islands op het programma. De weersverwachting voor vandaag was niet ‘al te best’: veel bewolking, aardig wat wind (handig als je last hebt van zeeziekte ;-) en benauwd (wat uiteindelijk reuze meeviel) met 20-24 graden. We hebben veel verschillende eilandjes gezien, waarvan we de meeste namen niet eens kunnen uitspreken, laat staan onthouden… ;-) De hoogtepunten waren in ieder geval: Russell (maar daar waren we gister ook al geweest), Black Rocks (verschillende rotsen bestaande uit lava), Hole in the Rock (letterlijk een gat in de rots waar je bij redelijk weer en goed tij doorheen kan varen; vandaag helaas niet) en Otehei Bay (waar we ons lunchpakket genuttigd hebben). Na 8 uur varen kwamen we weer in de haven van Paihia aan. Dat je in 1 dag verschillende klimaten kan hebben in Nieuw Zeeland, hebben we vandaag al ondervonden. We begonnen vanmorgen met erg bewolkt weer, vervolgens waaide het behoorlijk met flinke golven tot gevolg (overigens niet zeeziek geworden, wat al een hele prestatie op zich is :-)), daarna vielen er af en toe spetters regen, om de dag te eindigen in de volle zon waarin we uiteindelijk (ondanks de zonnebrand) toch een beetje verbrand zijn…
Vanavond was een makkelijke avond wat koken betreft: de left-overs van de lasagne opgewarmd in een magnetron (die het niet al te best deed) en klaar… Ideaal zo voor een avondje!
Morgen zouden we de Pinnacles Walk gaan lopen in de Coromandel. Nadat we recensies hadden gelezen over wat we allemaal mee moesten nemen, hoe de wandeling was en waar onze slaapplaats was, sloegen de twijfels toe… Na 5 uur rijden, nog 3 uur (flink) omhoog moeten lopen/klimmen. Overnachten in een hut waar alleen maar een koude douche is en een matrasje; geen kookfaciliteiten, linnengoed, drinkwater, enz. Daarna nog 40 minuten via stalen trapjes aan een rotswand omhoog en dan de hele weg weer terug… We hebben besloten om dit uiteindelijk niet te doen, zodat we nog energie over hebben om alle andere mooie dingen van onze reis te kunnen doen en heelhuids verder te kunnen gaan! We hebben een overnachting geregeld (wel in de Coromandel) en gaan nu wat andere activiteiten doen die ook prachtig zijn (volgens de foto’s en TripAdvisor ;-))!

Zaterdag 4 februari 2017
Na een betere nacht, zijn we om 9.00 in de auto gestapt voor de 5,5 uur durende rit naar Thames. Dit is onze uitvalsbasis voor het Coromandel N.P. Aan het einde van de middag zijn we, via een mooie slingerweg langs het water, naar Rapaura Watergardens geweest. Hier hebben we 2 wandelingen gemaakt door het mooie aangelegde park. Eén van de wandelingen kwam uit bij een mooie waterval. Hier hebben we uitgebreid de tijd genomen om met de sluitertijd en diafragmafunctie van de camera te spelen en zo te proberen de perfecte foto te maken. Nog niet helemaal gelukt, maar wel een eind gekomen ;-) ’s Avonds zijn we lekker uitgebreid uit eten geweest!

Zondag 5 februari 2017
Nadat we gisteravond toch in slaap gevallen zijn boven de karaokebar…zijn we vanmorgen wederom aan een zonnige dag op het Noordereiland van Nieuw Zeeland begonnen. We zijn eerst dwars de Coromandel doorgereden, naar de oostkust. Daar zijn we Mount Paku opgereden en het laatste stuk hebben we, al klimmend, met de benenwagen afgelegd. Van hier had je een prachtig 360o uitzicht over de Pacific Ocean, het dorpje Tairua, diverse zandbanken en mooie stranden!
Daarna zijn we doorgereden naar onze volgende stop: de ‘glowwormcaves’ in Waitomo. Hier hebben we een korte rondwandeling gemaakt door een grot met stalagtieten en stalagmieten. Foto’s maken was verboden, maar het is ons toch gelukt om stiekem het één en ander vast te leggen… ;-) Vervolgens zijn we in een bootje door de grotten gevaren om de ‘glow-wormen’ te zien; één grote zee van blauwe lichtjes in een donkere grot. Echt betoverend!
Omdat we in Waitomo een uur moesten wachten voordat we de tour konden doen, was het inmiddels al 17.30. Toch besloten we om nog wat verder te rijden om de Marokopa Falls te bezoeken. Een prachtige hoge en brede waterval, waar we wederom genoten van het mooie uitzicht! We beseften ons op dat moment dat we in 1 dag ‘even’ het Noordereiland van oost naar west doorkruist hebben…
Daarna teruggereden naar Otorohanga, waar we overnachten in een cabin op een holidaypark. Nou moet je hierbij niet denken aan een Landal vakantiepark… het zijn een paar kleine 2-persoonshutjes met een stapelbed (8m2) en voor de rest caravanplaatsen. De keuken bestaat uit 2 kookpitjes, 3 borden en een mes zo ongeveer… Maar voor 1 nacht is het prima. Dachten we….totdat we terugkwamen van het douchen… Op de muur zat een kakkerlak, fijne beesten altijd… Gelukkig hadden we de prullenbak, dus die lag na wat geduld met kakkerlak en al buiten! Mooi, dat is gelukt! Terwijl we deze blog zitten te schrijven, voelt Annemieke iets op haar been kriebelen… Ja hoor, kakkerlak nummer 2! Bah, bah en nog eens bah… Terwijl we bezig zijn met deze te verwijderen met één of andere houten bak, kruipt nummer 3 over de koffers en de muur… Je kan je voorstellen dat het niet meer zo stil was in het hutje… ;-) Uiteindelijk met veel moeite ook deze naar buiten gewerkt. De ‘voortuin’ ligt inmiddels bezaaid met de halve inboedel, maar dat zal ons een zorg zijn… Als die beesten maar buiten zijn! Nu nog proberen te gaan slapen…

Maandag 6 februari 2017
Ondanks het kakkerlakken-tafereel van gisteravond hebben we aardig geslapen vannacht. Vanmorgen toch maar even gemeld bij de receptie en die vonden het de normaalste zaak van de wereld. ‘Ze doen echt niks’…nee, dat zal best…maar wij vinden ze gewoon vies en ze moeten zeker niet in onze slaapkamer gaan zitten!!
Onze eerste stop van vandaag was het Kuirau Park in Rotorua. Dit is een park met thermale bronnen/warm water bronnen midden in de stad. Van een afstandje roken we de zwavellucht al en zagen we hier en daar een ‘rookpluim’ naar boven gaan. We hebben een korte wandeling gemaakt langs de verschillende modder- en waterbronnen en zijn toen verder doorgereden naar het zuiden; naar de Huka Falls. Het water komt vanaf de Waikato rivier en stort dan, door een paar meter breed ‘kanaal’, naar beneden als de Huka Falls (10 meter hoog). Het water is fluorescerend turquoise en kolkt als een gek, een prachtig gezicht! We hebben daarna nog 2 uur langs de rivier gewandeld (met wederom flink ‘uphill’ en ‘downhill’). Het water is zó helder, ondanks de diepte van enkele meters kan je tot op de bodem kijken! Na genoten te hebben van een heerlijk ijsje, hebben we het laatste stuk van onze reis voor vandaag afgelegd: via Lake Taupo naar Tongariro N.P.
Waar we vorige week nog super blij waren met het nieuws dat de whalewatching cruise in Kaikoura (volgende week) toch door kan gaan (vanwege de aardbeving), was het nieuws van vanmiddag minder fijn bij aankomst op de camping. De shuttle bus naar de Tongariro Crossing die we morgen wilden gaan lopen was gecanceld vanwege de zeer slechte weersverwachting: 3 graden, veel regen en wind tot 65 km/hr! Er ging ergens vandaan nog één busje voor de mensen die toch willen gaan lopen, maar de eigenaars van de camping vertelden dat het erg gevaarlijk zou worden. Na kort overleg hebben we besloten om de track niet te gaan lopen… We balen echt als een stekker, we hadden er zo veel zin in!! :-( Het zou zwaar worden, maar de ervaring op zich en het uitzicht wilden we meemaken… Maar we moeten ook verstandig zijn; het is gewoon te gevaarlijk en het zou een helse tocht worden door die kou en regen!
De dichtstbijzijnde supermarkt was 30 km verderop, dus daar zijn we nog naar toe geweest om inkopen te doen. Direct even bij de BurgerKing om de hoek gestaan om gebruik te maken van de gratis WiFi ;-)
Er zijn evt. nog 2 andere wandelingen in ‘het dal’ mogelijk. We hebben besloten om geen wekker te zetten, eerst maar eens uit te slapen morgen en het weer morgen af te wachten en dan zien we wel verder…

Dinsdag 7 februari 2017
Het niet zetten van de wekker had als resultaat dat we om 11.30 wakker werden… Lekker uitgeslapen in ieder geval, blijkbaar hadden we het nodig! :-)
We werden wakker met zon, geen regen, aardig wat wind en helemaal niet zo’n slechte temperatuur. Op dat moment hadden we echt zoiets van ‘hadden we de Tongariro Crossing toch niet gewoon kunnen lopen…?’. We besloten om de andere wandeling van 2 uur te doen naar de Taranaki Falls. Op de weg er naar toe, van zo’n 20 minuten, werd het weer steeds minder: dikke bewolking (de bergtoppen kon je niet meer zien), geen zon meer en het begon te regenen. Op het moment dat we Mt. Tongariro helemaal in de bewolking zagen liggen en het weer veranderde, wisten we dat we geen spijt hadden dat we het niet gedaan hadden! Op de berg zou het immers nog slechter zijn…
Gewapend met onze lange broek, jas en wandelschoenen (we voelden ons net echte ‘ANWB-toeristen’ ;-)) zijn we begonnen aan de wandeltocht vanuit Whakapapa naar de Taranaki Falls. Het was een goed aangelegd pad (losse steentjes en keien af en toe) over de grassteppen, door dichte bergwouden en langs riviertjes. De waterval was klein, maar wel erg mooi! Het was het wandelen wel weer waard…
Bij terugkomst eerst maar eens lekker onder de warme douche gestaan en daarna nog 2 wasjes gedaan. De drogers aan de andere kant van de wereld zijn niet altijd even goed, met als gevolg dat we nu nog met een halve natte was zitten, die eerst weer door de hele kamer te drogen lag en die we daarna opgehangen hebben in een apart droogkamertje. Met de vraag of het droger gaat worden omdat het buiten regent… We shall see!

Woensdag 8 februari 2017
De was was (natuurlijk) niet droog vanmorgen, had een mooie illusie geweest. Dus alles hop…nat in tasjes in de auto en in ons hostel in Wellington maar te drogen hangen. Dit was ook gelijk onze bestemming voor vandaag; 4,5 uur in de auto om er te komen! Onderweg kwamen we in Foxton een Dutch Market – ‘de Molen’ tegen: je raadt het al…hier hebben we even gebruik van gemaakt! We hebben hier geluncht en heerlijk gesmuld van getoast brood met kroketten en mosterd!! :-D Daarna doorgereden naar de Mt. Victoria Lookout. Hier hadden we een prachtig uitzicht/overzicht over Wellington, het vliegveld en de haven. Daarna nog even naar het autoverhuurbedrijf. We kwamen er gister met de regen achter dat de ruitenwisser gebroken was…toch niet zo handig! Dus maar even een nieuwe gehaald. Tenslotte ingecheckt in ons hostel en nog met de Cable Car naar boven gegaan, naar Kelburn om van het uitzicht te genieten (volgens de ANWB reisgids). Eenmaal boven gekomen viel het tegen en we zijn dan ook weer snel naar beneden gegaan! Vanavond hebben we, zo goed als, van alle restjes een maaltijd in elkaar gezet. Daarna snel douchen en naar bed!